دو شعر درباره ابوالعلا

جاودان یاد و روانشاد معـــری حکیـــم                         - تیره‌چشمی که نهان‌بین و خردآیین است -

گفت بر سنگ مزارش بنویسند چنین:                          آن گناهی که پدر کرد و نکردم این است

                                                                                                                  حسین خدیو جم

(عقاید فلسفی ابوالعلا؛ عمر فروخ؛ ترجمه حسین خدیوجم؛ تهران : جیبی؛‌ آبان ماه ۱۳۴۸؛  ابتدای کتاب)

                                                          بقای انسب

قصه شنیدم که بوالعلا به همه عمر                                  لحم نخورد و ذوات لحم نیازرد

در مرض موت با اجازه دستور                                         خادم او جوجه‌با به محضر او برد

خواجه چو آن طیر کشته دید برابر                                  اشک تحسر ز هر دو دیده بیفشرد

گفت چرا ماکیان شدی، نشدی شیر                             تا نتواند کست به خون کشد و خورد

مرگ برای ضعیف امر طبیعیست                                  هر قوی اول ضعیف گشت و سپس مرد

                                                                                               ایرج میرزا

تحقیق در احوال و آثار و افکار و اشعار ایرج میرزا و خاندان و نیاگان او ؛ به اهتمام محمد جعفر محجوب؛ چ۳: ۱۳۵۳ ص ۱۶۸